modne, ale okropne

lakoniczna

No to rurki, legginsy. Chociaż ostatnio wyginęły jakoś? Czyżby moda na nie ustała? Legginsów nie mam, bo na moje grube nóżki to raczej nie wyglądałyby zbyt seksownie^
Rurki mam, ale tylko jedną parę.

Arafatki poza tym. Wszystkie, ale dosłownie wszystkie laski z mojej klasy mają arafatki. Ja też mam, ale takie inne. Z trochę innego materiału - czerwona i czarna. Podobają mi się, ale postanowiłam, że kupię inne i nie będę takie same miała, jak wszyscy ^^

Gata

nawet nie wiesz, co legginsy potrafią zdziałać z "grubymi nóżkami". trzeba je po prsotu nosić z odpowiednia spódnicą i butami.

Partyzant K

Hm, a niech sobie każdy nosi co lubi.

Nie lubię tylko niedopasowanych strojów do figury. I za krótkich spódnic.
Arafatki, no cóż, dawno temu oznaczały zupełnie co innego niż teraz. W sumie, nie, nigdy nie nosiłam. Babcia mi dzisiaj kupiła 'a masz szalik na zimę'.

Szatin

A ja mam arafatę. Czerwono-czarną. I wierzcie mi, że to strasznie boli, kiedy widzi się lachony z tlenionymi włosami albo, wręcz przeciwnie, eleganckie kobiety, zadbane, świetnie ubrane, ALE z kefiją na szyi. Aż chciałoby się zakląć prosto w twarz. Nie jestem zwolenniczką przywiązywania idei do kawałka materiału, ale są jakieś granice.

Chociaż, niech sobie ludzie noszą, co chcą. Nie moja sprawa i mnie to nie dotyczy. Tylko czasem aż się serce kraje, patrząc na wylewające się zwały tłuszczu* albo króciutkie kurteczki w środku stycznia. I te grupy "przyjaciółek", w których wszystkie wyglądają identycznie.

*Chodzi mi o osoby, które zupełnie nie potrafią dobrać stroju do figury. Potem widujemy takie panienki przy kości w ciasnych jak sto bandytów dżinsach albo podwijających się do karku koszulkach. Sama nie jestem szczupła, ale ubieram się tak, żeby wyglądało to estetycznie i nie raziło wszystkich dookoła.

Z mężczyznami sprawa ma się inaczej - ci młodsi ubierają się raczej dobrze, mają swój styl i w sumie często przyjemnie się na nich patrzy. Osobiście mam obsesję na punkcie męskiego obuwia, ale to inna sprawa. Ci z pokolenia naszych rodziców ubierają się różnie. Jedni są eleganccy, inni preferują styl sportowy - i dobrze, ale, niestety, są też tacy, którzy wyglądają, jakby wrócili z budowy. Co ciekawe, generacja naszych dziadków w większości wygląda dobrze, ale to chyba kwestia tego, że pochodzą z czasów, kiedy młodym ludziom wpajało się do głowy kulturę i elegancję. Ale tu się rozpisywać nie będę, bo w moim przypadku to temat na esej.

Mergia

Amicalle

uff, pocieszyłaś mnie, bo już miałam wizję Mergii skradającej się do mnie z siekierą lub innym ostrym narzędziem!

tartak wyrazów

Funny Otherwise

Mnie denerwuje zbytnia elegancja. Nie wiem, dlaczego, i, oczywiście, komuś nazbyt eleganckiemu nigdy nie zwróciłabym uwagi, ale gdy czasem widzę nastolatkę ubraną w mamine ubrania, po prostu mi się nie podoba. To nienaturalne i dziwne, i zwyczajnie czuję, że coś nie gra. Z tym że nigdy człowieka po ubiorze nie oceniam, więc to jest jakby tylko kwestia moich wewnętrznych doznań.
I jeszcze bardzo nie podoba mi się zestaw dżinsy + tunika. Wszyscy wyglądają w tym strasznie staroświecko i masywnie. Gryzą mi się z otoczeniem.

Gata

ja ubieram babcine ubrania. każdy ma swój styl.

Funny Otherwise

Napisałam przecież: nigdy nie zwracam uwagi osobom, które tak się noszą. To tylko mój gust, którego dotąd nie wyznawałam nikomu.

Mergia

Szatin

Funny (mogę tak? Czy jakoś inaczej skracać Twój nick?) chodziło chyba nie o sam fakt noszenia strojów po mamie/babci/cioci, ale o to, że młoda dziewczyna ubiera się tak, jakby miała o czterdzieści lat więcej. I to działa w dwie strony, bo dorosła kobieta ubrana w stroje, które nosi jej młodsza o ćwierć wieku córka, też jest "zabawne".

Zresztą, każde przegięcie jest złe.

Gata

szalonej nastolaty, która wszędzie pisze: "boże, jestem taka szalona". więc co takiego szalonego robisz, panienko? skaczesz z budynków?

Astre

ahh, a ja strasznie nie lubię spódnic.